محیط های کشت محلی مناسب برای رشد انواع باکتری ها و سلول ها هستند. محیط های کشت با توجه به نوع باکتری و سلول های رشد یافته در آن ها، در انواع مختلفی وجود دارند. یکی از محیط های کشت کاربردی در زمینه بیولوژی، محیط کشت افتراقی است.
محیط کشت محیطی است که مواد لازم و مغذی را برای رشد، تکثیر یا نگهداری باکتری ها و سلول ها فراهم میکند. این محیط انواع مختلفی دارد که بسته به نیاز می توان از هر یک از آن ها استفاده کرد. یکی از انواع محیط های کشت پر کاربرد، محیط کشت افتراقی است که در مقاله پیش رو معرفی شده است و همچنین به بررسی عملکرد و کاربردهای آن خواهیم پرداخت.
محیط کشت افتراقی و تفاوت آن با دیگر محیط های کشت
از انواع اصلی محیط های کشت، می توان به محیط کشت های پایه (Basic Media)، غنی کننده (Enrichment Media)، افتراقی (Differential Media)، اختصاصی (Special Media) و انتخابی(Selective Media) اشاره کرد. در این بین محیط کشت افتراقی یک محیط کشت تشخیصی است. در این محیط کشت کلنی های باکتری های متفاوت، کاملا بر روی آن از یکدیگر قابل تشخیص هستند.
این محیط های کشت حاوی موادی هستند که موجب می شوند گروهی از میکرو ارگانیسم ها از نظر ظاهری نسبت به محیط و دیگر گروه های میکروبی تمییز داده شده و از این طریق قابل شناسایی شوند. برخی از محیط های کشت افتراقی، عملکرد انتخابی نیز دارند؛ مانند آگارهای مک کانکی و EMB
تفاوت محیط کشت انتخابی و محیط کشت افتراقی
محیط کشت های انتخابی تنها اجازه رشد نوع خاصی از باکتری ها را درون خودشان می دهند. عملکرد محیط کشت های افتراقی به این صورت است که در صورت وجود چند نوع باکتری روی یک محیط کشت، همه آن ها اجازه رشد داشته و می توان آن ها را با توجه به تصویرشان از یکدیگر تشخیص داد. محیط های کشت افتراقی بر خلاف محیط کشت های انتخابی، باکتری ها را نمی کشند، بلکه در صورت وجود باکتری هدف، آن را آشکار کرده و نشان می دهند.
مثال هایی از محیط کشت افتراقی
- آگار خونی: در استرپ تست (strep test) استفاده می شود.
- (Streptococcuseosin methylene blue (EMB: برای افتراق تخمیر لاکتوز و ساکارز مورد استفاده قرار میگیرد.
- مک کانکی (MCK)
- ظروف X gal
بدون دیدگاه