تفاوت سدیم لوریل سولفات با سدیم لوریل اتر سولفات

تفاوت ساختارهای شیمیایی

سدیم لوریل سولفات (SLS) نوعی سورفکتانت آنیونی است که از لوریل الکل که از روغن نارگیل یا هسته خرما به دست می آید، به دست می آید. از یک دم آبگریز (غیر محلول در آب) تشکیل شده است که از یک زنجیره ۱۲ کربنی (لوریل) و یک سر آبدوست (محلول در آب) حاوی یک گروه سولفات (-OSO3-) تشکیل شده است. این ساختار به SLS اجازه می دهد تا در آب و روغن حل شود و در از بین بردن کثیفی، چربی و سایر ناخالصی ها از پوست و مو موثر است.

از طرف دیگر، سدیم لوریل اتر سولفات (SLES)، نوعی سورفکتانت آنیونی اتوکسیله است که از واکنش SLS با اکسید اتیلن تولید می شود. این فرآیند یک یا چند واحد اکسید اتیلن (EO) را به گروه سولفات در SLS اضافه می‌کند که منجر به یک سر آبدوست طولانی‌تر و انعطاف‌پذیرتر می‌شود. تعداد واحدهای EO اضافه شده به SLS می‌تواند بسته به محصول خاص متفاوت باشد، با محدوده‌های معمول بین ۱ تا ۳.

خواص مهم

SLS و SLES هر دو دارای خواص کف کنندگی و تمیز کنندگی عالی هستند که آنها را در محصولات مراقبت شخصی و خانگی محبوب می کند. با این حال، تفاوت هایی در خواص آنها وجود دارد که می تواند بر عملکرد و ایمنی آنها تأثیر بگذارد.

مواد شوینده

هر دو SLS و SLES در از بین بردن کثیفی، چربی و سایر ناخالصی ها از پوست و مو موثر هستند. با این حال، SLES به طور کلی به دلیل داشتن سر آبدوست طولانی تر و انعطاف پذیرتر، موثرتر از SLS در نظر گرفته می شود که به آن اجازه می دهد بهتر به روغن ها نفوذ کند و امولسیون کند.

ویسکوزیته SLES

ویسکوزیته (ضخامت) بالاتری نسبت به SLS دارد که می تواند فرموله کردن آن را به محصولات ضخیم تر و پایدارتر مانند کرم ها و لوسیون ها آسان تر کند. SLS، از طرف دیگر، ویسکوزیته کمتری دارد و بیشتر در محصولاتی مانند شامپوها و شوینده‌های بدن که نیاز به قوام سبک‌تر و روان‌تری دارند، استفاده می‌شود.

ایمنی

هر دو SLS و SLES به طور کلی برای استفاده در مراقبت های شخصی و محصولات خانگی توسط آژانس های نظارتی مانند سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و اتحادیه اروپا (EU) به عنوان ایمن شناخته می شوند. با این حال، نگرانی هایی در مورد اثرات بالقوه این ترکیبات برای سلامتی وجود دارد، به ویژه هنگامی که در غلظت های بالا یا در محصولاتی که به طور روزانه روی پوست یا پوست سر استفاده می شوند، استفاده می شود.

تحریک پوست SLS

به عنوان یک تحریک کننده پوست شناخته شده است، به ویژه در غلظت های بالا یا زمانی که برای مدت طولانی روی پوست بماند. این می تواند منجر به خشکی، خارش، قرمزی و سایر اشکال درماتیت شود. به طور کلی SLES نسبت به SLS کمتر تحریک کننده است، اما همچنان می تواند باعث حساسیت و تحریک پوست در برخی افراد شود.