نظارت بر فعالیت مغز با فناوری نانو (خبر)

استفاده از نانوالکترودها برای نظارت بر فعالیت مغز

این الکترودها که به سختی تشخیص داده می شوند، درمان های مغزی ایمن تر می شوند.

گاهی اوقات سیم ها برای درمان بیماری هایی مانند اپیلپسی و پارکینسون درون مغز کاشته می شوند. این الکترودها اقدام به تحریک سلولهای خراب مغز می کنند؛ همچنین می توانند برای ضبط سیگنال‌های درون مغز استفاده شوند.

اما این الکترودها قطری در حدود یک و نیم میلیمتر دارند و  سلولهای مغزی را می کشند. گاهی اوقات هم به رگ های خونی صدمه می زنند. بدلیل قطر زیاد، آنها  درون مغز باعث التهاب و تجمع تدریجی سلولهای ایمنی در اطرافشان می شوند که عملکرد آنها را کاهش می دهد.

یک جایگزین مناسب می تواند الکترودهای نرمتر و نازکتر نانولوله های کربنی باشد. قطری آنها هزاران برابر کمتر از الکترودهای معمولی است. اما مشکل اصلی آنها نحوه ی چسباندن جسمی به این نرمی درون مغز است.

در حال حاضر رابینسون و تیمش موفق به تغییر رفتار موقتی یک نانولوله شده اند که مانند یک سوزن سفت بافندگی عمل کند. آنها دستگاهی با یک کانال کوچک آب ساخته اند که باعث سفت شدن نانولوله شود. زمانی که نانولوله وارد مغز می شود، بافت اطراف جلوی مچاله شدن آنرا می گیرد.

دستگاه برای وارد کردن الکترودها به بدن یک موش برای ثبت فعالیت مغزی آن استفاده شد و  به نظر می رسد باعث بروز هیچگونه صدمه ای نشده است. پژوهشگران امیدوارند این نانولوله ها بتوانند به پژوهشگران در  حوزه علوم مغزی کمک شایانی کنند.