خواص ضد ویروسی نانوذرات نقره

نقره از روزگار قدیم به عنوان ماده ای برای ضد عفونی کردن زخم ها و سطوح مورد استفاده قرار می گرفته است. بعدها با ظهور نانوفناوری اثرات ضد باکتری نانوذرات نقره روز به روز بیشتر مورد توجه قرار گرفته که نتیجه آن تولید انواع محصولات ضد عفونی کننده و پانسمانی بر پایه این ذرات بوده است. در کنار مشکلاتی که باکتری ها ممکن است ایجاد کنند، عفونت های ویروسی امروزه تهدیدی جدی برای سلامت جهانی هستند. بخش بزرگی از این نگرانی ها به دلیل مقاومت ویروس ها در برابر داروهای ضد ویروسی است. در نتیجه اثرات ضد ویروسی نانوذرات نقره که در دهه اخیر توجه محققین را به خود جلب کرده بسیار امید بخش است.

نانوذرات نقره بر کدام ویروس ها موثر هستند؟

تحقیقات محققین در سراسر دنیا نشان از اثرات ضد ویروسی نانوذرات نقره بر روی طیف وسیعی از ویروس ها همچون ویروس هایی که بر روی سیستم ایمنی بدن اثر گذارند (مانند HIV)، هپاتیت B، آنفولانزا، هرپ ویروس ها، ویروس های پیوسته یاخته ای تنفسی و یا آبله میمونی بوده است. از آنجایی که این نانوذرات به اهداف متعددی در روند تکثیر ویروس ها حمله می کنند، شانس ویروس برای مقابله با آنها و ایجاد مقاومت دارویی اندک است.

مکانیزم عملکرد نانوذرات نقره بر ویروس ها چیست؟

مکانیزم عملکرد ضد باکتری نانوذرات نقره عموما مربوط به آزاد سازی یون های نقره است. این یون ها از طریق سرکوب عملکرد آنزیم های تنفسی باکتری ها، آسیب به غشاء آنها و یا تخریب عملکرد DNA آنها مانع از رشد باکتری ها می شوند.  با این حال مطالعات در خصوص مکانیزم های اثر بخشی این دسته از نانوذرات بر روی ویروس ها در حال انجام است. برخی از مکانیزم های پیشنهادی ممانعت نانو ذرات نقره از ورود ویروس ها به داخل سلول ها، ممانعت از رونوشت ژن ویروس ها و یا تغییرات ساختاری ویروس ها بوده است.

در کنار نانوذرات نقره، دانشمندان در حال کار بر روی اثرات ضد ویروسی دیگر نانوساختارها مانند نانوساختارهای کربنی، نانوذرات طلا، نانو ساختارهای سیلیس، روی و اکسید تیتانیوم می باشند. با شروع همه گیری بیماری های ویروسی ناشی از خانواده کروناویروس ها تحقیقات در این خصوص به طور روز افزون افزایش یافته است. مطالعات قبلی نشان از اثر گذاری مناسب نانوساختارها بر روی این خانواده ویروسی بوده است. اثرات ضد ویروسی نانو ذرات نقره، نقاط کوانتومی طلا و گرافن بر روی ویروس های این خانواده مانند FCoV اثبات شده است.

دانشمندان امید دارند تا با توجه به خواص منحصر به فرد نانوساختارها و سمیت پایین آنها در غلظت های پایین، بتوانند مسیرهای درمانی جدیدی برای مقابله با این ویروس ها با نگرانی کمتر نسبت به ایجاد مقاومت دارویی پیدا کنند.