ضد عفونی آب استخر شنا

میکروارگانیسم ها استخرهای شنا را آلوده می کنند. هر شناگر ۱.۰۰۰.۰۰۰ تا ۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ میکروارگانیسم به آب اضافه می کند. آب نیز حاوی میکروارگانیسم ها است. بنابراین یک ماده ضدعفونی کننده به آب اضافه می شود تا میکروارگانیسم های بیماریزا از بین بروند.

ضد عفونی کننده هایی که برای گندزدایی آب استخر شنا استفاده می شوند باید خواسته های خاصی را برآورده کنند. آنها باید برای شناگران بی خطر باشد و همچنین تحریک کننده نباشند و باید در غلظت های کم فعال باشند و مدت طولانی فعالیت خود را حفظ کنند.

برخلاف ضد عفونی کننده های آب آشامیدنی،ضد عفونی کننده های تصفیه استخر باید در خود استخر فعال باشند ،زیرا آلودگی ها و میکروارگانیسم های بیماریزا به طور مداوم به آب اضافه می شوند. بنابراین آب باید غلظت ضد عفونی کننده باقیمانده را حفظ کند. ضد عفونی کننده باید به راحتی ردیابی و اندازه گیری شود و استفاده از آن ایمن باشد در واقع کلر برای از بین بردن میکروب ها به آب اضافه می شود که اسید ضعیفی به نام اسید هیپوکلروس تشکیل می شود که باکتری هایی مانند سالمونلا و E. coli و همچنین میکروب هایی را که باعث بیماری هایی مانند اسهال می شوند را از بین می برد.

پیشنهاد میکنیم مقاله آب چیست؟ و مقاله تفاوت آب مقطر و آب معمولی را ببینید…

روش های ضد عفونی کننده آب استخر شنا

معمولا جهت ضد عفونی کردن آب استخرها از کلر یا اسید شویی استفاده می کنند کلر مورد استفاده ممکن است سه حالت داشته باشد:

• گاز کلر که به صورت کپسول می باشد.
• کلر مایع که به آن آب ژاول هم گفته می شود.
• کلر جامد که به صورت پودر یا گرانول می باشد.

استخرها با گاز کلر ، هیپوکلریت سدیم (سفید کننده مایع) ، هیپوکلریت کلسیم (گرانول یا قرص) ، هیپوکلریت لیتیوم یا ایزوسیانورات کلر تیمار می شوند. هنگامی که هر یک از این ترکیبات با آب تماس بگیرند ، آنها اسید هیپوکلروس (HOCl) ، ماده ضدعفونی کننده فعال را آزاد می کنند. ایزوسیانوراتهای کلردار ، خانواده ای از ترکیبات شیمیایی مانند سدیم دی کلروایسوسیانورات و تری کلروایزوسیانورات ، اسید سیانوریک یا تثبیت کننده را نیز اضافه می کنند. یک تثبیت کننده ، که می تواند به صورت جداگانه نیز اضافه شود ، به کاهش بیش از حد کلر در آب در اثر اشعه ماورا بنفش خورشید کمک می کند.

مقاله کلرزنی را از دست ندهید!

استخر شنا باید چه شرایطی داشته باشد؟

مواد ضد عفونی کننده بر پایه کلر از جمله ضدعفونی کننده ها و اکسید کننده های متداول برای استخر شنا هستند. کلر معمولاً به صورت اسید هیپوکلروس (HOCl) یا هیپوکلریت (OCl ^– ) اضافه می شود.

کلر میکروارگانیسم های بیماریزا را که در آب وجود دارند از بین می برد. وقتی کلر بیش از حد وجود داشته باشد ، در نتیجه باعث تشکیل کلرامین که باعث تحریک چشم و غشای مخاطی می شود.بنابراین مقدار استفاده از کلر باید به طور دقیق استفاده شود که از تشکیل کلروآمین جلوگیری کند.

میزان آستانه و حداکثر برای غلظت کلر تعیین شده است که این میزان برای کلر موجود ،حداقل غلظت استخرهای شنا ۰.۵ میلی گرم در لیتر و حداکثر آن روی۱.۵ میلی گرم در لیتر تنظیم شده است. کاهش غلظت کلر نامطلوب است ، زیرا این امر خطر بیماری های منتقله از طریق آب را افزایش می دهد.

همچنین  PHآب مقدار کلر مورد نیاز را ممکن است که کاهش یا افزایش دهد بنابراین مقدار pH روزانه اندازه گیری می شود که باید بین ۶.۸ تا ۷.۸ باشد. برای مثال در PH 7 ، مقدار کلر آزاد موجود ۷۰٪ است ، در حالی که این غلظت در pH8.0 به ۲۰٪ کاهش می یابد. در واقع پایین بودن PH اثر کلر آزاد را افزایش می دهد.

دمای آب و هوا و رطوبت بر فعالیت ضدعفونی کننده ها و رفتار موادی که در هنگام ضد عفونی در استخر شنا تشکیل می شود ، تأثیر می گذارد. هنگامی که از هیپوکلریت سدیم استفاده می شود ، به دلیل واکنش با اسیدی که برای کاهش PH آب اضافه می شود گاز کلری تشکیل می شود که باید خارج شود ، زیرا می تواند برای سلامتی انسان مضر باشد و مواد را خورنده کند.

بوی کلر یا بوی استخر؟

کلرامین ها که از طریق واکنش های اوره و مواد ضد عفونی کننده کلر تشکیل می شوند ، خورنده نیز هستند معمولا استخرهای سالم بوی مواد شیمیایی نمی دهند. آب استخر را اغلب بوی کلر توصیف می کنند ، اما استخر با مدیریت مناسب نباید بو داشته باشد. رایحه آب استخر از خود کلر حاصل نمی شود بلکه از ترکیبات شیمیایی به نام کلرآمین ها حاصل می شود که در صورت تصفیه نامناسب در آب استخر جمع می شوند.امین از ترکیب دو ماده تشکیل می شود: (۱) مواد ضد عفونی کننده کلر که برای بهداشت استخرهای شنا اضافه می شوند و (۲) تعریق ، روغن و ادرار که از بدن شناگران وارد استخر می شوند. کلرامین ها را می توان با استفاده از کلر از بین برد. ” شوک درمانی ” یا “سوپرکلرینر” عبارت است از افزودن کلر اضافی به استخرها برای از بین بردن آمونیاک و ترکیبات آلی ترکیب شده با کلر برای تولید کلرامین.

شوک درمانی در آب استخر 

روشی است از افزودن مقدار قابل توجهی از یک ماده شیمیایی اکسید کننده به آب برای از بین بردن آلاینده های آمونیاک ، حاوی نیتروژن و آلی. افزودن کلر به عنوان یک درمان شوک همچنین می تواند جلبک ها و باکتری ها را کنترل کند.

برای خرید آمونیاک کلیک کنید!

اگر بعد از شنا ، چشمانشان قرمز یا تحریک شود ، شناگران ممکن است نگران باشند “کلر در استخر زیاد باشد”. اما وقتی آب استخر تحریک کننده است ، به طور معمول نشانه کمبود کلر در آب استخر شنا است! بخشی از کلر در آب که واکنش داده و با آمونیاک ، آلاینده های حاوی نیتروژن و سایر مواد آلی مانند تعریق ، ادرار و سایر مواد زائد شناگر ترکیب شده است. برخی کلرامین ها می توانند باعث تحریک چشم و بوی کلر شوند

برخلاف آنچه بیشتر مردم فکر می کنند ، بوی شدید کلر نشان دهنده کلر زیاد در استخر نیست بلکه در واقع یک پرچم قرمز است که ممکن است برای رفع مشکل “دوز فوق العاده” لازم باشد.

شوک درمانی مقدار بیشتری از مواد شیمیایی اکسید کننده را به آب استخر اضافه می کند. این دوز اضافی آلاینده های آلی را از بین می برد و ترکیبات آمونیاکو نیتروژن را اکسید می کند تا ناحیه را از بوی نامطبوع کلرامین خلاص کند و در صورت استفاده از کلر ، آب را تصفیه می کند. بسیاری از محصولات شوک کلر نیز دستورالعمل استفاده برای از بین بردن جلبک ها و باکتری ها را ارائه می دهند ، که می تواند یک مزیت اضافی باشد.

مواد شیمیایی استخر را بیشتر از آنچه در یک فصل استفاده میشود نباید خریداری کرد به مرور زمان اثر خود را از دست می دهند.